در وجه نخست حماسه ای شکوهمند در زمانی کوتاه ودر محدوده ی جغرافیایی یک منطقه شامل سه حوزه اسلامی آن روز حجاز ،عراق،شام از مدینه به مکه واز مکه تا عراق ،به سوی کوفه وتغییر مسیر به کربلا،وحرکت کاروان اسیران حامل حماسه وپیغام حسینی تا شام
ودربعد  زمانی ،از اواخر ماه رجب 60ه.ق.تا ماه صفر سال61ادامه می یابد
حدود 7 ماه یعنی از زمانی که ولید بن عقبه بن ابی سفیان والی مدینه از طرف یزید(لعنتی)کسی را نزد امام حسین (ع)فرستاد واز امام برای یزید فاسد بیعت خواست تا آن سخنرانی نیمه تمام امام زین العابدین(ع)در شام و سخنرانی حضرت زینب (س)در بارگاه یزید علیه لعنه.
در وجه دوم حقیقت کربلا و عاشورا برای همه ی زمانها ومکانها رخ میدهد،این شان به تمام انسانها مربوط میشودتا تکلیف خود را بدانند.این که قبله اشان کدام قبله است ودر کدامین صف می ایستند ،به اسفل السافلین میل میکنند یا به اعلی علیین؟
به این سخن بلند حضرت توجه کنید که فرمودند مثلی لا یبایع لمثله (مثل من با چون او (یزید)بیعت نمیکند.(اگر غیر از این بود دیگر محرم معنا نداشت)
حسین بن علی نمی فرماید من با یزید بیعت نمیکنم بلکه می فرماید در مواقع حساس تاریخی ،افراد مثل من با افرادی مثل یزید بیعت نمی کنند.
یعنی این قضایا قضایای شخصی نیست ،بلکه تا تاریخ است ،این قبیل مبارزات هم هست.هر کس که مثل من فکر میکند ،با کسی مثل یزید فکر وعمل میکند سر سازش نخواهد داشت.آری این دعوت همه ی انسانها در همه مکانها و زمانهاست به رویارویی با ستم و ستمگران و عدم سازش با آنها ،آری این ماه فراتر از تاریخ و جغرافیاست .
در این وجه (تاریخی و جغرافیایی)است که کربلا ومحرم وصفر مکتبی سیار وحقیقتی فراتر است از زمین وزمان ،کل یوم عاشورا کل ارض کربلا این که گفته میشود هر روز عاشورا است ،یعنی هر روز روز قیام است واین که گفته میشود همه جا کربلا است یعنی همه جا از خون گلگون است
آری همگان نیازمند قیام بر ضد سیاهی وتباهی و جلوه دادن حقیقت الهی خویشتنیم،همگان نیازمندیم بر طبق قیام عاشورایی به خروج از ظلمات به سوی نور و نیازمند سیر از ملک به سوی ملکوت.
با امید به این که در تمام تاریخ وجغرافیای زندگی خود محرمی باشیم.
به برکت خون امام حسین و اصحاب با وفایش.
جهت ترویح ارواح مطهر شهدا به خصوص سالار شهیدان آقا حسین بن علی (ع)و یاران محرمیش فاتحه مع الصلوات